روزی با یکی از افراد که به صورت ظاهر ، چهره‌ی مقدس مآبانه داشت درباره‌ی ظهور امام زمان(عج)، صحبت می کردیم از جمله به ایشان گفتم ما باید مردم را به یاد امام زمان(عج) بیندازیم و برای فرج آن حضرت دعا کنیم.
او دست خود را روی گلویش نهاد و گفت: امام زمان بیاید و سرما را بزند؟(العیاذ بالله)
من خیلی دل‌شکسته شدم و بغض گلویم را گرفت و با حالت گریه به منزل رفتم و در مظلومیت امام زمان(عج) اشک زیادی ریختم و حتی غذا هم نتوانستم بخورم.
تا اینکه تقریبا بین خواب و بیداری امام زمان(عج) را در حالی که محزون بودند دیدم، درهمان حال آن حضرت سه مرتبه(درباره جمله ای که آن شخص گفته بود که آقا بیاید و سر مارا بزند) فرمودند:
«تهمتم می زنند،تهمتم می زنند،تهمتم می زنند»
آه که چقدر باید ما بی معرفت و دور از حقیقت باشیم و درباره‌ی امام مهربانی که خداوند به او لقب رحمه للعالمین (رحمت است برای جهانیان) (در حدیث معتبر لوح حضرت زهرا(س) خداوند به امام عصر(عج) لقب رحمه العالمین داده است) داده است این طور حرف بزنیم و موجب دوری مردم از آن حضرت و ترساندن آنان از ظهور مقدسش گردیم و در نتیجه حق را زیر پا گذاشته و ظالم به آل محمد(ص) و مستحق لعنتی شویم که در زیارت عاشورا می گوییم:«اللهم العن اول ظالم…» یعنی خدایا اولین کسی که حق محمد و آل محمد را زیر پا گذاشت و آخرین افرادی که تا این لحظه چنین کرده اند را لعنت کن. زیرا وقتی آن بزرگوار را این چنین خونریز و بی رحم معرفی کردیم از آخرین کسانی هستیم که به حق آن حضرت ظلم نموده و سزاوار لعنت و نفرین مومنین و خاندان عصمت(ع) خواهیم شد.
به نقل از کتاب راهی بسوی نور
کلمات کلیدی : |
